Sejarah Tallage: Sistem Cukai Zaman Pertengahan

Tallage ialah cukai zaman pertengahan yang dikenakan ke atas harta alih bandar dan kampung, termasuk ternakan, barang dalam stok dan bentuk harta peribadi yang lain. Ia biasanya dikenakan oleh tuan rumah atau kerajaan tempatan, dan digunakan untuk meningkatkan hasil untuk pelbagai tujuan, seperti membiayai kempen ketenteraan atau membaiki infrastruktur.

Istilah "tallage" berasal daripada perkataan Perancis Lama "taille," yang bermaksud "memotong" atau "cukai." Ia sering dinilai sebagai kadar rata bagi setiap orang atau seunit harta, dan boleh dibayar secara tunai atau barangan (iaitu, dalam barangan atau perkhidmatan). Tallage ialah ciri umum sistem percukaian zaman pertengahan di seluruh Eropah, dan digunakan untuk menambah bentuk percukaian lain, seperti cukai undian dan cukai tanah.

Tallage tidak selalunya cukai popular, bagaimanapun, dan sering menjadi subjek bantahan dan pemberontakan oleh petani dan penduduk bandar yang dikehendaki membayarnya. Dalam sesetengah kes, tallage digunakan sebagai satu bentuk hukuman atau pembalasan bagi mereka yang gagal membayar cukai mereka tepat pada masanya atau sepenuhnya.