Teori Tamadun Arnold Toynbee: Kebangkitan, Pertumbuhan, dan Kemerosotan

Toynbee ialah seorang ahli sejarah British yang menulis karya 12 jilid bertajuk "A Study of History" (1934-1961). Dalam karya ini, beliau mengembangkan teori ketamadunan yang menyatakan bahawa tamadun melalui kitaran kebangkitan, pertumbuhan, dan keruntuhan, yang dipanggilnya "Kitaran Toynbee". Menurut Toynbee, setiap tamadun didorong oleh minoriti kreatif yang mencabar penubuhan agama dan politik yang dominan, yang membawa kepada tempoh kebangkitan rohani dan pembaharuan sosial. Walau bagaimanapun, apabila tamadun itu berkembang dan menjadi lebih kompleks, ia akhirnya menjadi kaku dan dekaden, membawa kepada kemerosotannya.

Teori Toynbee telah berpengaruh dalam kajian sejarah dan telah digunakan untuk pelbagai tamadun, termasuk Mesir kuno, Yunani, dan Rom, serta masyarakat Barat moden. Karya beliau terkenal dengan penekanan terhadap kepentingan faktor keagamaan dan kerohanian dalam membentuk sejarah manusia, dan kritikan beliau terhadap masyarakat Barat moden kerana materialisme dan kehilangan nilai kerohanian.