The Sicarii: Pemberontak Yahudi Ekstremis Abad Pertama CE

Sicarii (tunggal: sicarius) ialah istilah yang digunakan oleh orang Rom kuno untuk menggambarkan sejenis pemberontak Yahudi yang aktif semasa abad ke-1 CE. Perkataan "sicarii" berasal daripada perkataan Latin "sica," yang bermaksud "belati."
Sicarii adalah sekumpulan orang Yahudi ekstremis yang percaya bahawa satu-satunya cara untuk mencapai matlamat mereka adalah melalui keganasan dan keganasan. Mereka terkenal dengan menggunakan belati dan senjata lain untuk menyerang askar dan pegawai Rom, serta kolaborator Yahudi dengan Rom.
Sicarii aktif semasa zaman kegawatan besar di Yudea, apabila Empayar Rom cuba untuk menegaskan kawalannya ke atas wilayah. Ramai orang Yahudi membenci pendudukan Rom dan melihat sicarii sebagai pahlawan yang berjuang menentang rejim yang menindas. Walau bagaimanapun, pihak berkuasa Rom melihat sicarii sebagai pengganas dan secara kejam menindas aktiviti mereka.
Salah satu sicarii yang paling terkenal ialah seorang lelaki bernama Eleazar, yang mengetuai sekumpulan pemberontak dalam serangan yang gagal ke atas kubu Rom Masada pada 73 CE. Menurut catatan sejarah, Eleazar dan pengikutnya membunuh diri dan bukannya menyerah kepada orang Rom.
Istilah "sicarii" telah digunakan pada zaman moden untuk menggambarkan kumpulan atau individu lain yang menggunakan keganasan dan keganasan sebagai cara untuk mencapai matlamat mereka. Walau bagaimanapun, adalah penting untuk ambil perhatian bahawa sicarii asal adalah kumpulan tertentu pemberontak Yahudi yang hidup dalam masa dan tempat tertentu, dan tindakan mereka tidak boleh digeneralisasikan atau diromantikkan.