Audiogrammen begrijpen: soorten en belang bij de beoordeling van gehoorverlies

Audiogrammen zijn grafische weergaven van de resultaten van een audiometrische test, die gehoorverlies meet. De test wordt uitgevoerd door een audioloog of een gehoorspecialist en geeft informatie over het frequentiebereik dat iemand kan horen en de intensiteitsniveaus waarop hij of zij deze kan horen. Het audiogram wordt doorgaans weergegeven in een diagram met twee assen: één voor frequentie (toonhoogte) en één voor intensiteit (luidheid). De resultaten worden in deze grafiek weergegeven, waarbij de zachtste geluiden worden weergegeven die de persoon op elke frequentie kan horen. Het audiogram biedt waardevolle informatie over de aard en ernst van het gehoorverlies, die kan worden gebruikt om de juiste behandelingsopties te bepalen. Er zijn verschillende soorten audiogrammen, waaronder: 1. Traditioneel audiogram: Dit is het meest voorkomende type audiogram en presenteert de resultaten in een lineair formaat met een frequentiebereik van 250 Hz tot 8.000 Hz.
2. Hoogfrequent audiogram: Dit type audiogram richt zich op de hogere frequentiebereiken (boven 2.000 Hz) en wordt vaak gebruikt om gehoorverlies te beoordelen bij personen met leeftijdsgebonden gehoorverlies of door lawaai veroorzaakt gehoorverlies. Spraakaudiogram: Dit type audiogram is ontworpen om het vermogen van een individu om spraakgeluiden te horen te beoordelen en omvat doorgaans een frequentiebereik van 500 Hz tot 4.000 Hz. Immittantie-audiogram: Dit type audiogram meet de beweging van het trommelvlies en de druk in de gehoorgang en geeft informatie over de functie van het middenoor. Over het geheel genomen zijn audiogrammen een belangrijk hulpmiddel voor hoorzorgprofessionals om gehoorverlies te beoordelen en passende behandelplannen te ontwikkelen.