Bhagavat in het hindoeïsme begrijpen: betekenis, betekenis en gebruik

Bhagavat is een Sanskrietwoord dat ‘goddelijk’ of ‘gunstig’ betekent. Het wordt in het hindoeïsme vaak gebruikt om te verwijzen naar het Opperwezen of God, maar het kan ook breder worden gebruikt om alles te beschrijven dat als heilig of veelbelovend wordt beschouwd. In de hindoeïstische mythologie is Bhagavat een andere naam voor Heer Vishnu, die wordt beschouwd als de beschermer van het universum en een van de drie belangrijkste goden van het hindoeïsme (samen met Brahma en Shiva). De Bhagavad Gita, een beroemd hindoegeschrift, is ook vernoemd naar Bhagavat, omdat het een dialoog is tussen prins Arjuna en Heer Krishna (een avatar van Vishnu) aan de vooravond van de grote slag om Kurukshetra. In het hedendaagse hindoeïsme wordt de term Bhagavat gebruikt vaak gebruikt om te verwijzen naar een godheid of spirituele figuur die als goddelijk of veelbelovend wordt beschouwd. Het kan ook breder worden gebruikt om alles te beschrijven dat als heilig of veelbelovend wordt beschouwd, zoals een tempel, een ritueel of een religieuze tekst. Over het geheel genomen is het woord Bhagavat een term van eerbied en respect in het hindoeïsme, en wordt het gebruikt om benadruk de goddelijke of veelbelovende aard van iets.