Bipropellant raketvoortstuwingssystemen: voor- en nadelen

Bipropellant verwijst naar een type raketvoortstuwingssysteem dat twee verschillende soorten drijfgassen gebruikt, meestal één vloeistof en één vaste stof. Het vloeibare drijfgas is gewoonlijk een brandstof op koolwaterstofbasis, zoals RP-1 (geraffineerde aardolie-1) of vloeibare waterstof, terwijl het vaste drijfgas doorgaans een samengesteld drijfgas van ammoniumperchloraat is. Het bistuwstofsysteem werkt door de vloeibare brandstof en het vaste oxidatiemiddel te combineren een enkele verbrandingskamer, waar ze worden ontstoken om heet gas te produceren dat het mondstuk verlaat en stuwkracht genereert. De vloeibare brandstof levert een hoge specifieke impuls (een maatstaf voor de efficiëntie van een raketmotor), terwijl de vaste oxidator zorgt voor een consistente en stabiele verbrandingssnelheid. Bipropellant-systemen worden vaak gebruikt in kleinere raketten en raketten, evenals bij sommige satellietlanceringen voertuigen. Ze bieden verschillende voordelen ten opzichte van systemen met één stuwstof, waaronder een hogere specifieke impuls, betere stabiliteit en controle, en lagere kosten. Ze hebben echter ook enkele nadelen, zoals een complexere technologie en een lagere stuwkracht-gewichtsverhouding.