De betekenis van introïeten in de christelijke eredienst

Introïtus is een Latijns woord dat 'ingang' of 'begin' betekent. In de context van liturgische muziek is een introïtus een kort muziekstuk dat wordt gezongen aan het begin van een kerkdienst, meestal voordat de celebrant het heiligdom binnengaat. De introïtus is vaak een psalm of hymne die de toon zet voor de eredienst en de gemeente voorbereidt op de lezingen en gebeden die zullen volgen. In de rooms-katholieke kerk is de introïtus een van de vier traditionele elementen van de mis, naast met het Kyrie, Gloria en Credo. De introïtus wordt doorgaans gezongen door het koor of de voorzanger, en wordt gevolgd door het verzamelgebed en de eerste lezing. In de oosters-orthodoxe kerk staat de introïtus bekend als de ‘Ingangshymne’ en wordt gezongen aan het begin van de goddelijke liturgie. kerkdienst vandaag. Veel kerken gebruiken nog steeds traditionele introïtusmelodieën en -teksten, terwijl andere misschien meer eigentijdse liederen of hymnen kiezen om de toon te zetten voor hun erediensten.