De betekenis van kalenders in het oude Rome begrijpen

Calends (Latijn: Calendae) was de eerste dag van de maand in de Romeinse kalender, die oorspronkelijk gebaseerd was op de fasen van de maan. Het woord 'calends' is afgeleid van het Latijnse woord voor 'nieuw begin'. In de Romeinse kalender markeerden de calends het begin van een nieuwe cyclus van maanden en werden ze beschouwd als een belangrijke datum voor het doen van betalingen, het vereffenen van schulden en het starten van nieuwe projecten. . Het was ook een tijd voor religieuze vieringen en ceremonies, zoals offers aan de goden en godinnen. De kalenders werden bepaald door de waarneming van de nieuwe maan, die het begin van de maancyclus aankondigde. De Romeinse kalender werd later aangepast om schrikkeldagen of schrikkeldagen op te nemen om synchroon te blijven met het zonnejaar. Ondanks deze wijzigingen bleven de kalenders een belangrijke datum op de Romeinse kalender en werden ze gedurende de hele geschiedenis van het rijk gevierd.