De betekenis van Scriptoriums in de Middeleeuwen

Scriptoriums waren gespecialiseerde werkplaatsen waar schriftgeleerden manuscripten kopieerden en verluchtten. Deze werkplaatsen bevonden zich doorgaans in kloosters of andere religieuze instellingen, en de schriftgeleerden die daar werkten waren vaak monniken of andere religieuze figuren. De scripts werden met pennen en inkt op perkament of papier geschreven en de verluchtingen werden met de hand toegevoegd met behulp van een verscheidenheid aan technieken, zoals schilderen, bladgoud en ingewikkelde randontwerpen. Scriptoriums speelden een belangrijke rol bij de overdracht van kennis tijdens het Midden-Oosten. Eeuwenlang waren zij verantwoordelijk voor het creëren van veel van de manuscripten die de teksten van belangrijke literaire, historische en filosofiewerken bevatten. Deze manuscripten waren vaak prachtig versierd met illustraties en beginletters, en het waren waardevolle bezittingen van de rijken en machtigen. boeken, wat leidde tot een afname van de vraag naar handgeschreven manuscripten. Tegenwoordig wordt de term 'scriptorium' nog steeds gebruikt om te verwijzen naar een kamer of ruimte waar het schrijven of verlichten van manuscripten plaatsvindt, maar het is niet langer gebruikelijk.