De el: een oude lengte-eenheid en de betekenis ervan

Een el is een oude lengte-eenheid gebaseerd op de lengte van de menselijke onderarm. De Egyptische el was ongeveer 52,3 cm (20,6 inch) lang, terwijl de Babylonische el ongeveer 54,8 cm (21,7 inch) was. De el werd in de oudheid als standaard meeteenheid gebruikt en werd vaak gebruikt om de hoogte en hoogte te meten. breedte van gebouwen, evenals de lengte van kamers en andere ruimtes. De el werd ook gebruikt om de grootte van velden en percelen te meten, en werd vaak gebruikt in de handel en commercie om het gewicht en de omvang van goederen te meten. In de Bijbel wordt de el verschillende keren genoemd als maateenheid. De lengte van de ark van Noach werd bijvoorbeeld gegeven als 300 el lang, 50 el breed en 30 el hoog (Genesis 6:15). Er werd ook gezegd dat de muren van de tempel van Salomo 60 el hoog waren (1 Koningen 7:2). Over het geheel genomen was de el in de oudheid een belangrijke maateenheid en speelde hij een belangrijke rol bij de constructie van gebouwen, het meten van land, en het voeren van handel en commercie.