De fascinerende geschiedenis van Kisaeng: traditionele Koreaanse courtisanes

Kisaeng is een traditionele vorm van Koreaans entertainment die zijn oorsprong vindt in de 17e eeuw. Het was een soort courtisane die muziek, dans en poëzie uitvoerde voor het koninklijk hof en de rijke elites. Kisaeng werd opgeleid in verschillende kunsten, zoals zingen, muziekinstrumenten bespelen, dansen en het reciteren van poëzie. Ze stonden ook bekend om hun schoonheid, intelligentie en humor. Kisaeng werd beschouwd als zeer gerespecteerd en gewild, maar ze waren ook onderworpen aan strikte sociale normen en beperkingen. Ze mochten niet trouwen of kinderen krijgen, en er werd van hen verwacht dat ze kuis bleven tot ze een bepaalde leeftijd bereikten. Kisaeng moest ook een rigoureus trainingsproces ondergaan, waaronder het leren van verschillende kunsten en vaardigheden, evenals het bestuderen van confucianistische teksten en filosofie. Ondanks hun hoge status waren kisaeng ook onderworpen aan strikte sociale hiërarchieën en werden ze vaak eerder behandeld als objecten van plezier. dan als individuen met keuzevrijheid en autonomie. De praktijk van kisaeng werd uiteindelijk in het begin van de 20e eeuw afgeschaft als onderdeel van de inspanningen van de Japanse koloniale periode om de Koreaanse samenleving te moderniseren en te verwesteren. Tegenwoordig is de erfenis van kisaeng nog steeds te zien in de traditionele Koreaanse muziek, dans en cultuur. Veel van de traditionele kunsten en vaardigheden die ooit door Kisaeng werden beoefend, worden nu bewaard en uitgevoerd door hedendaagse kunstenaars en artiesten. Bovendien wordt de geschiedenis en cultuur van Kisaeng nog steeds bestudeerd en onderzocht door wetenschappers en onderzoekers die dit unieke en complexe aspect van de Koreaanse geschiedenis proberen te begrijpen.