De geschiedenis en betekenis van barbicanen in middeleeuws Europa

Barbican is een soort versterkte buitenpost of toegangspoort die veel werd gebruikt in middeleeuws Europa, vooral op de Britse eilanden. Het werd doorgaans gebouwd bij de ingang van een kasteel of ommuurde stad en diende als verdedigingspositie om de toegang te controleren en te beschermen tegen indringers. Een barbican was meestal een klein, versterkt gebouw of toren die uitstak vanaf de hoofdmuur van het kasteel of stad, en was vaak omgeven door een gracht of een andere waterpartij. Het was ontworpen om de nadering van vijandelijke troepen te vertragen of te blokkeren, en kon worden gebruikt als een steunpunt voor boogschutters of andere verdedigers. In sommige gevallen werden barbicanen ook gebruikt als douanekantoor of tolhuisje, waar belastingen en tolgelden werden geïnd. reizigers en handelaren die de stad of het kasteel binnenkomen. Tegenwoordig wordt de term 'barbican' soms breder gebruikt om te verwijzen naar elke versterkte ingang of toegangspoort, ongeacht de locatie of grootte ervan.