De geschiedenis en betekenis van diptychons in het oude Griekenland en Rome

Diptychon (Grieks: δίπλυχον, "dubbel schrift") was een term die in het oude Griekenland en Rome werd gebruikt om een document of notitie te beschrijven die op twee afzonderlijke bladen papier was geschreven en die langs één rand met elkaar waren verbonden. De bladeren werden gewoonlijk dubbelgevouwen om vier pagina's te creëren, waarbij de tekst op beide zijden van elke pagina werd geschreven. Het gebruik van tweeluiken werd wijdverspreid tijdens het Romeinse rijk, vooral voor officiële documenten zoals contracten, testamenten en juridische overeenkomsten. Ze werden ook gebruikt voor persoonlijke correspondentie en andere vormen van schrijven. Het diptychon-formaat was handig omdat het een compact en draagbaar document mogelijk maakte dat gemakkelijk kon worden meegenomen en waarnaar kon worden verwezen. De term "diptychon" wordt nog steeds gebruikt om een kunstwerk of een stuk tekst te beschrijven dat uit twee afzonderlijke delen of panelen bestaat , zoals een tweeluikschilderij of een tweeluikboek.