De geschiedenis en betekenis van gebouwen met teerdaken

Teerdak is een term die wordt gebruikt om een gebouw of structuur te beschrijven met een dak van teerpapier of een soortgelijk waterdicht materiaal. De term wordt vaak gebruikt in de context van oudere gebouwen, vooral gebouwen die zijn gebouwd vóór het wijdverbreide gebruik van asfaltshingles of andere moderne dakbedekkingsmaterialen. Teerpapier was ooit een veelgebruikt materiaal voor dakbedekking, vooral op goedkope of tijdelijke gebouwen zoals schuren, loodsen en landhuizen. Het bestaat uit een laag met teer doordrenkt papier dat over de dakbedekking wordt aangebracht om een waterdicht oppervlak te creëren. Het teerpapier is doorgaans bedekt met een laag grind of ander aggregaat om het te beschermen tegen slijtage en om de duurzaamheid ervan te verbeteren. Tegenwoordig zijn gebouwen met teerdaken minder gebruikelijk, omdat er modernere en duurzamere dakbedekkingsmaterialen beschikbaar zijn gekomen. Veel oudere gebouwen hebben echter nog steeds hun oorspronkelijke ontwerp met teerdaken, en deze constructies zijn in veel delen van de wereld te vinden.