De geschiedenis en betekenis van Wigwams in de Indiaanse cultuur

Een wigwam is een soort woning of schuilplaats gemaakt van takken, riet of ander plantaardig materiaal, meestal gebouwd door indianenstammen. Het woord "wigwam" is afgeleid van de Algonquiaanse taal en verwijst naar een structuur die is gebouwd met behulp van een raamwerk van gebogen of aan elkaar gebonden takken, met bedekkingen van schors, matten of andere materialen. Wigwams werden vaak gebruikt als tijdelijke schuilplaatsen tijdens jachttochten of als meer permanente woningen in gebieden waar geen bomen stonden voor het bouwen van blokhutten. Ze werden ook gebruikt als ontmoetingsplaatsen en ceremoniële locaties. De vorm en grootte van wigwams varieerde afhankelijk van de stam en het doel van de structuur, maar ze waren over het algemeen koepelvormig en varieerden in grootte van kleine eenpersoonsstructuren tot grotere meergezinswoningen. Wigwams zijn een belangrijk onderdeel geweest eeuwenlang onderdeel van de Indiaanse cultuur, en ze worden vandaag de dag nog steeds gevierd en bestudeerd als een symbool van de traditionele Indiaanse architectuur en manier van leven.