De geschiedenis en controverse van Wentletraps: het vangen van watervogels in de middeleeuwen

Wentletrap is een soort val die in het verleden werd gebruikt om wilde vogels te vangen, vooral ganzen en eenden. Het was een lange, smalle kuil of greppel die in de grond was gegraven, met schuine zijkanten en een afdekking eroverheen. De val werd voorzien van voedsel, zoals graan of groenten, en de vogels vlogen naar beneden om zich ermee te voeden. Toen ze eenmaal binnen waren, werd het deksel gesloten, waardoor de vogels erin vastzaten. De term 'wentletrap' is afgeleid van de Oud-Engelse woorden 'wentel', wat 'gans' en 'val' betekent. Het werd gebruikt in de middeleeuwen en was vooral populair in Engeland en Frankrijk. De val werd vaak in de grond gegraven in de buurt van een watermassa, zoals een vijver of meer, waar de vogels kwamen eten en drinken. Wentletraps waren effectief in het vangen van grote aantallen vogels, maar ze waren ook controversieel omdat ze werden beschouwd als wreed en onmenselijk zijn. Veel mensen maakten bezwaar tegen het gebruik van vallen die dieren doodden of verwondden voor sport of voedsel. Tegenwoordig worden goletraps niet meer gebruikt en vervangen door meer humane methoden van jacht en natuurbeheer.