De Kizilbash: een groep sjiitische moslims die de geschiedenis van de Kaukasus hebben bepaald

De Kizilbash (ook bekend als Qizilbash of Kacem-i-Bash) was een groep sjiitische moslims die in de Kaukasus woonden en actief waren in de 16e eeuw. Ze waren volgelingen van de Safavid-dynastie, die regeerde over een groot deel van het hedendaagse Iran en Azerbeidzjan. De Kizilbash stonden bekend om hun militaire bekwaamheid en hun toewijding aan de sjiitische islam, en ze speelden een belangrijke rol in de geschiedenis van de regio gedurende deze periode. De term "Kizilbash" is afgeleid van de Turkse woorden "kızıl" (rood) en "baş" (hoofd), en het verwijst naar het rode hoofddeksel dat de leden van de groep droegen als symbool van hun trouw aan de Safavid-dynastie. De Kizilbash waren georganiseerd in militaire eenheden, bekend als 'ghulam', die waren samengesteld uit soldaten die waren getraind in de kunst van het oorlogvoeren en loyaal waren aan de Safavid-heersers. De Kizilbash speelden een belangrijke rol in de opkomst van de Safavid-dynastie, die werd gesticht door Shah Ismail in 1501. Ze speelden een sleutelrol in de veldslagen die de heerschappij van de dynastie over de regio vestigden, en ze bleven gedurende de 16e eeuw een belangrijke kracht in het Safavid-leger. De Kizilbash stonden ook bekend om hun religieuze fanatisme, en ze stonden vaak op gespannen voet met de soennitische moslims die in de regio woonden. Ondanks hun militaire bekwaamheid en hun toewijding aan de sjiitische islam werden de Kizilbash uiteindelijk eind 16e eeuw verslagen door het Ottomaanse Rijk. eeuw. Velen van hen werden gedood of gevangengenomen tijdens de veldslagen die in deze periode plaatsvonden, en hun macht en invloed in de regio waren aanzienlijk verminderd. De erfenis van de Kizilbash is echter nog steeds voelbaar in de hedendaagse Kaukasus, waar ze herinnerd worden als een machtige en invloedrijke kracht in de geschiedenis van het gebied.