De kleptistische beweging: een sociaal en politiek fenomeen in Griekenland tijdens de late Ottomaanse periode

Klephtisme (Grieks: κλεφτισμός, "diefstal") was een sociale en politieke beweging die in Griekenland ontstond tijdens de late Ottomaanse periode, vooral in de 18e en vroege 19e eeuw. Het werd gekenmerkt door een netwerk van gewapende bendes, bekend als klephts (Grieks: κλεφτές), die opereerden in plattelandsgebieden en zich bezighielden met verschillende vormen van banditisme, zoals diefstal, afpersing en ontvoering voor losgeld. vorm van verzet tegen de Ottomaanse autoriteiten, die sinds de 15e eeuw over Griekenland heersten. Ze werden ook gezien als een symbool van de Griekse nationale identiteit en een uitdaging voor de autoriteit van het Ottomaanse Rijk. De beweging beperkte zich niet tot Griekenland, maar bestond ook in andere delen van de Balkan, zoals Bulgarije en Servië. Klephtisme was niet alleen een criminele activiteit, maar ook een sociaal en politiek fenomeen dat de armoede, ongelijkheid en politieke instabiliteit van die tijd weerspiegelde. . Veel klephts waren boeren die vanwege economische tegenslagen of politieke vervolging tot banditisme waren gedwongen. Anderen waren voormalige soldaten of huurlingen die zich tot de misdaad hadden gewend om in hun levensonderhoud te voorzien. De beweging nam halverwege de 19e eeuw af met de oprichting van het onafhankelijke Griekenland en de modernisering van de economie en de instellingen van het land. De erfenis van het klephtisme blijft echter voelbaar in de Griekse populaire cultuur, waar het vaak wordt geromantiseerd als een symbool van verzet en nationale identiteit.