De kunst van het fluisteren: de kracht van zachte spraak begrijpen

Een fluisteraar is iemand die zachtjes fluistert of spreekt, vooral om te voorkomen dat hij wordt afgeluisterd. Voorbeeld: "Ze was een fluisteraar en sprak altijd op gedempte toon om niemand te storen." Synoniemen: mompelen, fluisteren, zacht praten, spreken stil.
Antoniemen: schreeuwen, schreeuwen, schreeuwen, brullen.

Fluisteraar kan ook verwijzen naar een dierentrainer die zachte stemmen en geluiden gebruikt om met dieren te communiceren, zoals dolfijnen of walvissen. In deze context wordt het woord vaak gebruikt om iemand te beschrijven die een speciaal vermogen heeft om verbinding te maken met deze dieren en het gedrag van deze dieren te begrijpen. Voorbeeld: "Ze was een fluisteraar en kon in hun eigen taal met de dolfijnen communiceren." Een fluisteraar is iemand die zacht spreekt of zachte geluiden gebruikt om te communiceren, of het nu is om te voorkomen dat hij wordt afgeluisterd of om contact te maken met dieren.