De kunst van het Kippering: vis bewaren voor een langdurige smaak

Kippering is een proces waarbij vis wordt geconserveerd door ze in het midden te splitsen, te zouten en vervolgens te drogen. De naam "kipper" komt van het Oud-Engelse woord "cyppan", wat "genezen of behouden" betekent. Kippering wordt al eeuwenlang gebruikt om vis te conserveren en langer mee te laten gaan.

Het proces van kippering omvat verschillende stappen:

1. Bereiding: De vissen worden gestript en geschubd, en eventuele bloedlijnen of donker vlees worden verwijderd.
2. Splitsen: De vissen worden in het midden langs de ruggengraat gespleten, van de kop tot de staart.
3. Zouten: De vissen worden bedekt met een mengsel van zout, suiker en kruiden, waardoor ze beter bewaard blijven en smaak krijgen. Drogen: De vissen worden te drogen gehangen in een koele, goed geventileerde ruimte. Dit kan enkele dagen tot weken duren, afhankelijk van de dikte van de vis.
5. Roken (optioneel): Sommige kippers worden gerookt nadat ze zijn gedroogd, waardoor ze een rokerige smaak krijgen en de vis verder wordt bewaard. Kippering is een populaire methode om vis te conserveren, omdat de vis hierdoor voor langere tijd kan worden bewaard zonder koeling. Het zout en de suiker in het uithardingsmengsel helpen bacteriegroei en bederf te voorkomen, en het droogproces helpt overtollig vocht te verwijderen dat tot bederf kan leiden. Kippervissen zijn een basisproduct in veel kustgemeenschappen over de hele wereld en worden vaak gegeten als tussendoortje of gebruikt in traditionele gerechten zoals fish and chips.