De kunst van het Stingareeing: een duurzame visserijpraktijk met een lange geschiedenis
Stingareeing is een traditionele visserijpraktijk die in sommige delen van de wereld wordt toegepast, vooral in Zuidoost-Azië en Afrika. Het gaat om het gebruik van een kleine, giftige vis, een "stingaree" genaamd, om grotere prooivissen te vangen. De pijlstaartrog wordt aan een lijn of harpoen vastgemaakt en wanneer hij zich in een grotere vis bijt, zorgt zijn gif ervoor dat de grotere vis onbeweeglijk wordt, waardoor de vissers hem gemakkelijk kunnen vangen. Stingareeing wordt in sommige delen van de wereld al eeuwenlang gebruikt, maar het is grotendeels vervangen door modernere vismethoden. In sommige gebieden wordt het echter nog steeds beoefend, vooral in Indonesië en Maleisië, waar het wordt beschouwd als een traditionele en duurzame manier van vissen. De pijlstaartvis zelf is een kleine, langwerpige vis met een lange, puntige snuit en een giftige ruggengraat op zijn rug. Het wordt aangetroffen in ondiepe kustwateren en estuaria, en voedt zich met kleinere vissen en schaaldieren. Het gif uit de ruggengraat van de pijlstaartrog is krachtig genoeg om grotere vissen te immobiliseren, maar is niet gevaarlijk voor de mens. Stingareeing heeft verschillende voordelen ten opzichte van andere vismethoden. Het stelt vissers in staat grotere vissen te vangen zonder ze fysiek te hoeven achtervolgen, wat vermoeiend en gevaarlijk kan zijn. Omdat de pijlstaartrog alleen op grotere vissen bijt, vermindert hij bovendien de hoeveelheid bijvangst (niet-doelsoorten die in visnetten worden gevangen) en helpt hij een gezond evenwicht van de vispopulaties in de oceaan te behouden. Stingareeing heeft echter ook enkele potentiële nadelen. Het gif uit de ruggengraat van de pijlstaartrog kan pijnlijke wonden veroorzaken als het niet op de juiste manier wordt behandeld, en de vis kan moeilijk te hanteren en op te slaan zijn als hij eenmaal is gevangen. Bovendien kan het, omdat het gebruik van levende vis als aas gepaard gaat, worden beschouwd als een ‘wredere’ visserijmethode in vergelijking met andere methoden waarbij gebruik wordt gemaakt van kunstaas of netten. niet zonder nadelen. Zoals bij elke visserijmethode is het belangrijk om rekening te houden met de mogelijke gevolgen voor het milieu en het welzijn van de gevangen dieren.
Ik vind dit leuk
Ik vind dit niet leuk
Een inhoudsfout melden
Gedeeld
