De kunst van Wamper-Jawed: de kracht van lege gesprekken begrijpen

Wamper-jawed is een term die werd gepopulariseerd door de Amerikaanse humorist en schrijver Mark Twain (Samuel Clemens). Het is een speels woord dat hij gebruikte om iemand te beschrijven die veel praat, maar weinig betekenisvol of nuttigs zegt. De term is afgeleid van het idee dat de kaken van de persoon voortdurend in beweging zijn (zoals een wamper, wat een ouderwetse term voor een windzak), maar ze zeggen eigenlijk niets substantieels. Het is een manier om de spot te drijven met mensen die veel praten, maar niet veel te zeggen hebben. Dus als iemand zijn mond opendoet, betekent dit dat hij of zij de neiging heeft om steeds maar door te dwalen, maar hun woorden zijn niet bijzonder verhelderend. of waardevol.