De oude erfenis van Auloi: de geschiedenis van Romeinse pijpen blootleggen

Auloi (meervoud van "aulum") is een Latijns woord dat verwijst naar een soort fluit of pijpen. Het woord is afgeleid van het Griekse woord ‘aulos’, wat ook ‘fluit’ of ‘pijpen’ betekent. In het oude Rome werden de auloi beschouwd als een belangrijk instrument bij religieuze en burgerlijke ceremonies, maar ook in militaire contexten. De auloi waren gemaakt van hout of bot en hadden een kenmerkende vorm, met een lang, smal lichaam en een kort, uitlopend mondstuk . Ze werden meestal in paren gespeeld, waarbij de een de "bas" -noten speelde en de ander de "hoge" noten. De auloi werden gebruikt om zang, dans en andere vormen van amusement te begeleiden, maar ook om commando's op het slagveld door te geven. Tegenwoordig wordt het woord 'aulum' in sommige contexten nog steeds gebruikt om te verwijzen naar een soort fluit of pijp, hoewel het wordt niet zo veel gebruikt als het ooit was. De erfenis van de auloi is echter terug te zien in de vele moderne instrumenten die uit deze oude pijpen zijn voortgekomen.