De principiële weigering om niet te jureren: de geschiedenis en betekenis begrijpen

Nonjuring is een term die wordt gebruikt om personen te beschrijven die weigeren een eed af te leggen of trouw te zweren aan een bepaalde autoriteit, meestal een religieuze of politieke leider. De term is afgeleid van het Latijnse woord 'non-jurare', wat 'niet zweren' betekent. In religieuze contexten verwijst non-juring naar personen die weigeren een eed af te leggen of beloften te doen aan God of andere religieuze autoriteiten. In de zeventiende eeuw weigerden sommige puriteinen in Engeland bijvoorbeeld de eed van trouw aan de koning af te leggen, met het argument dat het een vorm van afgoderij was om trouw te zweren aan een menselijke heerser in plaats van aan God. In politieke contexten verwijst nonjuring naar individuen die weigeren een eed af te leggen of trouw te zweren aan een bepaalde regering of leider. Tijdens de Amerikaanse Revolutie weigerden sommige kolonisten bijvoorbeeld een eed van trouw af te leggen aan de Britse kroon, met het argument dat deze onrechtvaardig en onderdrukkend was. Over het geheel genomen is niet-juring een principiële weigering om eden af te leggen of beloften te doen die indruisen tegen iemands overtuigingen of waarden. . Het wordt vaak geassocieerd met religieuze andersdenkenden en politieke radicalen die het gevestigde gezag afwijzen en hun onafhankelijkheid en autonomie proberen te behouden.