De revolutionaire linotypemachine: een game-changer in de drukgeschiedenis

Linotype is een lijn van lettergietmachines die eind 19e eeuw werd uitgevonden door Ottmar Mergenthaler. Het bracht een revolutie teweeg in de grafische industrie doordat printers hele regels tekst in één keer konden casten, in plaats van individuele letters één voor één. Dit verhoogde de snelheid en efficiëntie van het drukken aanzienlijk en hielp het gebruik van zetwerk met heet metaal in het begin van de 20e eeuw populair te maken. De Linotype-machine bestond uit een toetsenbord, een matrix en een lijngieter. Het toetsenbord werd gebruikt om de tekst in te voeren, en de matrix was een mal waarin het lettertype stond. Terwijl de operator op het toetsenbord typte, bewoog de matrix van links naar rechts, waardoor de tekst in een metalen regel terechtkwam. De lijngieter verzamelde vervolgens de gegoten lijn van de letters en plaatste deze op een vel papier. Linotypemachines werden op grote schaal gebruikt in kranten, tijdschriften en boekenuitgeverijen tot de jaren zeventig, toen ze werden vervangen door digitale zetsystemen. Tegenwoordig wordt Linotype nog steeds gebruikt in een aantal gespecialiseerde toepassingen, zoals bij de productie van brailleboeken.