De vergeten praktijk van stadsvervoer: een middeleeuwse oplossing voor schulden en belastingen

Townfaring is een term die wordt gebruikt om het opzettelijk verlaten van een dorp of stad te beschrijven om het betalen van belastingen of andere schulden te vermijden. Het wordt vaak geassocieerd met de middeleeuwse periode, toen veel dorpen en steden zelfbestuur hadden en hun eigen belastingstelsels en lokaal bestuur hadden. In deze context verwijst ‘townfaring’ naar de praktijk van individuen of gezinnen die hun geboortestad zouden verlaten. of stad en verhuizen naar een nabijgelegen stad of dorp waar niet dezelfde belastingen of schulden werden geheven. Hierdoor konden ze voorkomen dat ze hun schulden of belastingen moesten betalen, evenals alle andere verplichtingen die ze mogelijk hadden tegenover de lokale autoriteiten. Stadsbestuur werd vaak gezien als een manier voor mensen om te ontsnappen aan de strikte wetten en regels van hun geboortestad, en om opnieuw te beginnen op een nieuwe locatie waar ze hun verantwoordelijkheden konden ontlopen. Het werd echter ook als een vorm van fraude beschouwd en was in veel gevallen illegaal. In de loop van de tijd is de term 'stadsvervoer' buiten gebruik geraakt en nu grotendeels vergeten. Het biedt echter een interessante inkijk in de sociale en economische omstandigheden van middeleeuws Europa, en benadrukt de vindingrijkheid en vindingrijkheid van individuen die bereid waren drastische maatregelen te nemen om aan hun financiële verplichtingen te ontkomen.