De vergeten term "neurotoom" en zijn plaats in de medische geschiedenis

Neurotoom is een term die eind 19e eeuw werd geïntroduceerd door de Franse neuroloog en psychiater Jean-Martin Charcot. Het verwijst naar een specifiek type hysterisch symptoom of syndroom dat wordt gekenmerkt door een reeks fysieke symptomen, zoals verlamming, zwakte of gevoelloosheid, die niet te wijten zijn aan een onderliggende organische oorzaak, maar waarvan wordt aangenomen dat ze het gevolg zijn van psychologische factoren. , zoals stress, angst of trauma. De term 'neurotoom' komt van de Griekse woorden 'neuron', wat 'zenuw' betekent, en 'tomia', wat 'snijden' betekent. Het werd door Charcot en andere neurologen uit die tijd gebruikt om de manier te beschrijven waarop men dacht dat hysterische symptomen ‘weggesneden’ of gelokaliseerd waren in specifieke delen van het lichaam, zoals de arm of het been. medische term, en deze is grotendeels vervangen door modernere inzichten in psychologische en neurologische aandoeningen. Het blijft echter een interessante historische voetnoot en een herinnering aan de evoluerende aard van medische kennis en begrip in de loop van de tijd.