Ebionisme begrijpen: een theologische en politieke beweging in het vroege christendom

Ebionisme is een theologische en politieke beweging die ontstond in de eerste eeuwen van het christendom, vooral in de 2e eeuw. De naam "Ebionieten" komt van het Hebreeuwse woord "ebionim", wat "armen" betekent. De belangrijkste kenmerken van het Ebionisme zijn:

1. Afwijzing van de goddelijkheid van Jezus: Ebionieten geloofden dat Jezus een mens was en niet de vleesgeworden God. Ze zagen hem als een profeet en een leraar, maar niet als de Zoon van God. Nadruk op armoede en eenvoud: Ebionieten geloofden dat ware volgelingen van Jezus in armoede en eenvoud moesten leven en afstand moesten doen van rijkdom en materiële bezittingen. Verwerping van het gezag van het Romeinse Rijk: Ebionieten zagen het Romeinse Rijk als corrupt en onderdrukkend, en verwierpen zijn gezag over de Kerk. Geloof in de aanstaande terugkeer van Jezus: Ebionieten geloofden dat Jezus spoedig zou terugkeren om een koninkrijk van vrede en gerechtigheid op aarde te vestigen. Kritiek op de zich ontwikkelende doctrine van de Drie-eenheid: Ebionieten verwierpen het idee van de Drie-eenheid en zagen het als een latere innovatie die de ware leringen van Jezus verdraaide. Focus op de Joodse wet: Ebionieten geloofden dat de Joodse wet nog steeds relevant en belangrijk was voor christenen, en dat zij deze moesten naleven als een manier om hun geloof uit te leven. Afwijzing van de kinderdoop: Ebionieten praktiseerden de kinderdoop niet, omdat ze het zagen als een latere innovatie die geen basis had in de leringen van Jezus. In plaats daarvan geloofden ze dat volwassenen gedoopt moesten worden nadat ze een bewuste beslissing hadden genomen om Jezus te volgen. Nadruk op het belang van geloof en werken: Ebionieten geloofden dat geloof en werken even belangrijk waren, en dat waar geloof altijd gepaard zou gaan met goede werken. Ebionisme was geen enkele, monolithische beweging, maar eerder een verzameling verwante overtuigingen en praktijken die ontstond in verschillende delen van de vroeg-christelijke wereld. Het is moeilijk om precies te bepalen hoeveel mensen het ebionisme aanhangen, maar het is duidelijk dat het in de 2e eeuw een aanzienlijke aanhang had, vooral in Palestina en Syrië.