Elektrogalvanische corrosie begrijpen: oorzaken, preventie en oplossingen

Elektrogalvanische corrosie is een vorm van corrosie die optreedt wanneer twee verschillende metalen met elkaar in contact komen in de aanwezigheid van een elektrolyt, en het ene metaal sneller corrodeert dan het andere. Dit kan gebeuren als gevolg van verschillen in de potentiaal van de twee metalen, waardoor het ene metaal als anode (een positief geladen elektrode) kan fungeren en het andere metaal als kathode (een negatief geladen elektrode). Als u een stalen bout hebt aangesloten op een koperen moer en het geheel wordt blootgesteld aan zout water of een andere elektrolyt, zal het koper de neiging hebben sneller te corroderen dan het staal vanwege het lagere potentieel. Hierdoor kan het koper als anode fungeren, terwijl het staal als kathode fungeert. Als gevolg hiervan zal het koper elektronen verliezen (corroderen) en zal het staal elektronen winnen, wat kan leiden tot putcorrosie en andere vormen van corrosie op beide metalen. Elektrogalvanische corrosie kan een groot probleem zijn in maritieme omgevingen, waar er veel verschillende metalen zijn. die in contact kunnen komen met elkaar en met elektrolyten. Het is ook een probleem bij andere toepassingen waarbij verschillende metalen samen worden gebruikt, zoals in leidingsystemen of bij de constructie van gebouwen. Om elektrogalvanische corrosie te voorkomen, is het belangrijk om materialen te gebruiken die met elkaar compatibel zijn en om te voorkomen dat de assemblage tot elektrolyten. Als dit niet mogelijk is, kunnen coatings of andere beschermende maatregelen nodig zijn om corrosie te voorkomen. Bovendien kunnen regelmatige inspecties en onderhoud ertoe bijdragen dat eventuele tekenen van corrosie vroegtijdig worden opgemerkt, voordat deze ernstiger worden.