Het Assize Court-systeem in het middeleeuwse Engeland en Frankrijk

Assize (Frans: assis, uit het Latijn: assidere, "zitten") was een rechtbank in het middeleeuwse Engeland en Frankrijk. Het was een reizende rechtbank die op verschillende locaties in het koninkrijk zitting had en beroepszaken en strafzaken behandelde. De term "assisen" wordt in sommige juridische contexten nog steeds gebruikt om te verwijzen naar een hof van beroep of een hoger gerechtshof. In modern Engels wordt het woord "assisen" niet vaak gebruikt, behalve in historische of juridische contexten. Het woord ‘assisen’ wordt echter nog steeds in het Frans gebruikt om naar een rechtbank te verwijzen, en het wordt ook gebruikt in andere talen, zoals het Latijn en het Oudfrans. Het concept van een assisen werd door de Noormannen in Engeland geïntroduceerd nadat de Normandische Verovering van 1066. Het assisensysteem was gebaseerd op de Franse koninklijke hoven en was ontworpen om een efficiënter en gecentraliseerd rechtssysteem te bieden dan de traditionele lokale rechtbanken die vóór de verovering hadden bestaan. Het assisensysteem werd beheerd door rechters die van plaats naar plaats reisden om zaken te behandelen, en het werd ondersteund door een netwerk van functionarissen en griffiers die hielpen bij het vastleggen en ten uitvoer leggen van de beslissingen van de rechtbank. Na verloop van tijd evolueerde het assisensysteem naar een meer geformaliseerd en gestructureerd rechtssysteem, met vastgestelde procedures en regels voor het voeren van processen. De assisenhoven behandelden een breed scala aan zaken, waaronder strafzaken, beroepen van lagere rechtbanken en geschillen over eigendom en andere juridische zaken. Het assisensysteem bleef een belangrijk onderdeel van het Engelse rechtssysteem tot de 19e eeuw, toen het geleidelijk werd vervangen door modernere en gespecialiseerde rechtssystemen.