Het blootleggen van de verloren leringen van Jezus: de Hypodiatessaron

Hypodiatessaron (Grieks: ὑποδιατεσσάρων, "onder-evangeliën") is een term die in de vroegchristelijke literatuur wordt gebruikt om te verwijzen naar de uitspraken en leringen van Jezus die niet in de vier evangeliën waren opgenomen. De term werd voor het eerst gebruikt door Origenes van Alexandrië in de 3e eeuw na Christus. Jezus. Sommige van deze uitspraken en leringen zijn waarschijnlijk via de mondelinge traditie doorgegeven voordat ze in verschillende christelijke teksten werden opgeschreven. Het concept van de hypodiatessaron is belangrijk voor het begrijpen van de ontwikkeling van het Nieuwe Testament en de vroegchristelijke traditie. Het benadrukt het feit dat er een rijke diversiteit aan materiaal was dat verband hield met Jezus en zijn volgelingen, waarvan een groot deel niet in de uiteindelijke evangelieverslagen terechtkwam. Dit materiaal is in de loop van de tijd verloren gegaan, maar wordt nog steeds door wetenschappers bestudeerd als een venster op de vroegchristelijke wereld.