Het effectieve gebruik van aanwijzingen bij het taalonderwijs

Prompting is een techniek die bij het taalonderwijs wordt gebruikt om leerlingen te helpen taaluitvoer te produceren die nauwkeuriger en vollediger is. Het houdt in dat leerlingen specifieke aanwijzingen of aanwijzingen krijgen om hun taalproductie te begeleiden, zoals woordenschatwoorden, grammaticastructuren of zinsstarters. Er zijn verschillende soorten aanwijzingen die kunnen worden gebruikt bij het taalonderwijs, waaronder: 1. Visuele aanwijzingen: Dit zijn afbeeldingen of afbeeldingen die kunnen worden gebruikt om taaluitvoer te ontlokken. Een foto van een persoon die een maaltijd eet, kan leerlingen er bijvoorbeeld toe aanzetten de scène in het Engels te beschrijven. Op tekst gebaseerde aanwijzingen: Dit zijn schriftelijke aanwijzingen die leerlingen voorzien van specifieke informatie of taken die ze moeten voltooien. Een op tekst gebaseerde prompt kan leerlingen bijvoorbeeld vragen een brief aan een penvriend te schrijven waarin ze hun dagelijkse routine beschrijven. Audioprompts: dit zijn audio-opnamen die kunnen worden gebruikt om taaluitvoer te ontlokken. Een audioprompt kan bijvoorbeeld een nieuwsartikel zijn of een gesprek dat de leerlingen wordt gevraagd samen te vatten of te beschrijven. 4. Sprekende aanwijzingen: Dit zijn gesproken aanwijzingen die mondeling worden gegeven door de docent of een andere leerling. Een spreekopdracht kan bijvoorbeeld een vraag zijn als: 'Wat doe je graag in je vrije tijd?' die leerlingen wordt gevraagd in het Engels te beantwoorden. Vragen kan een nuttige techniek zijn voor het taalonderwijs, omdat het leerlingen helpt hun aandacht op specifieke taaltaken te richten en nauwkeurigere en completere resultaten te produceren. Het kan leerlingen ook helpen hun vloeiendheid en vertrouwen in het gebruik van de taal te ontwikkelen, evenals hun vermogen om creatief te denken en zich effectief uit te drukken.