Het ideaal van de bodhisattva in het boeddhisme: mededogen, wijsheid en onzelfzuchtigheid
Bodhisattva is een term uit het Sanskriet die verwijst naar een wezen dat een hoog niveau van spirituele realisatie en verlichting heeft bereikt, maar ervoor kiest in de wereld te blijven om ook anderen te helpen verlichting te bereiken. In het boeddhisme is een bodhisattva iemand die het stadium van boeddhaschap heeft bereikt, maar zijn eigen intrede in het nirvana uitstelt om anderen te helpen de verlichting te bereiken. Bodhisattva's worden vaak afgeschilderd als medelevende wezens die onvermoeibaar werken om het lijden van alle levende wezens te verlichten. Er wordt gezegd dat ze grote wijsheid, moed en onbaatzuchtigheid bezitten, en worden vereerd vanwege hun vermogen om anderen te begeleiden op het pad naar verlichting. In het Mahayana-boeddhisme wordt het ideaal van de bodhisattva beschouwd als het ultieme doel van de spirituele beoefenaar, omdat het het toppunt van mededogen, wijsheid en onbaatzuchtigheid vertegenwoordigt. In het Theravada-boeddhisme wordt het concept van de bodhisattva niet erkend en ligt de nadruk op individuele verlichting in plaats van anderen te helpen verlichting te bereiken. Het idee van de bodhisattva is echter invloedrijk geweest in het Mahayana-boeddhisme, vooral in de Zuivere Land-traditie, waar het doel is om herboren te worden in het Zuivere Land, een rijk van verlichting en gelukzaligheid, en om anderen te helpen hetzelfde doel te bereiken. Kortom, een bodhisattva is een wezen dat een hoog niveau van spirituele realisatie heeft bereikt, maar ervoor kiest in de wereld te blijven om anderen te helpen verlichting te bereiken, wat het toppunt van mededogen, wijsheid en onbaatzuchtigheid in de boeddhistische filosofie vertegenwoordigt.
Ik vind dit leuk
Ik vind dit niet leuk
Een inhoudsfout melden
Gedeeld
