Het ontrafelen van de paradoxale wijsheid van Koans in het zenboeddhisme

Een koan is een paradoxale of schijnbaar irrationele uitspraak of verhaal dat in het zenboeddhisme wordt gebruikt om inzicht te wekken en het begrip van de student te testen. Het is bedoeld om over na te denken, erover te mediteren en uiteindelijk te ‘kraken’ of op te lossen door middel van intuïtie in plaats van logisch redeneren. Koans worden in de zenbeoefening vaak gebruikt als een manier om de aannames en vooroordelen van de student over de aard van de werkelijkheid, het zelf, en het pad naar verlichting. Ze lijken in eerste instantie misschien onzinnig of tegenstrijdig, maar als de leerling ermee worstelt, kunnen ze diepere waarheden en inzichten in de aard van de werkelijkheid onthullen. Enkele voorbeelden van koans zijn: het geluid van één klappende hand?"
* "Wat was je oorspronkelijke gezicht voordat je ouders werden geboren?"
* "Heeft een hond de Boeddha-natuur of niet?"

Koans worden vaak gebruikt in de beoefening van zenmeditatie als een manier om te helpen de student om zijn gehechtheid aan logisch redeneren los te laten en toegang te krijgen tot een dieper niveau van intuïtie en begrip. Ze worden beschouwd als een krachtig hulpmiddel voor spirituele groei en verlichting, en vormen een belangrijk onderdeel van de zenboeddhistische beoefening.