Intercropping: een duurzame landbouwpraktijk voor een betere bodemgezondheid en gewasopbrengsten

Intercropping is een landbouwpraktijk waarbij twee of meer gewassen samen op hetzelfde land worden verbouwd, vaak in dezelfde rij of hetzelfde bed. Deze techniek kan worden gebruikt om de bodemgezondheid te verbeteren, de gewasopbrengsten te verhogen en plagen en ziekten te verminderen. Tussenteelt kan ook helpen een diverser en veerkrachtiger landbouwsysteem te creëren. Er zijn veel verschillende soorten tussenteelt, waaronder: 1. Gezelschapsplanten: hierbij worden twee of meer gewassen gekweekt die complementaire groeigewoonten of voedingsbehoeften hebben. Bijvoorbeeld het planten van stikstofbindende peulvruchten zoals bonen of erwten met maïs, waarvoor stikstof nodig is om te groeien. Tussen de rijen bijsnijden: hierbij wordt een tweede gewas geplant in de ruimtes tussen de rijen van een primair gewas. Plant bijvoorbeeld sla of spinazie in de ruimtes tussen rijen tomaten.
3. Alternatieve rijteelt: Hierbij worden afwisselend rijen van twee of meer gewassen gebruikt. Bijvoorbeeld door één rij maïs te planten, gevolgd door één rij bonen, en dan nog een rij maïs.
4. Gemengde tussenteelt: dit houdt in dat meerdere gewassen samen in hetzelfde bed of dezelfde rij worden geteeld. Bijvoorbeeld door een mix van groenten zoals wortelen, bieten en sla samen in hetzelfde bed te planten.

Tussenteelt kan veel voordelen bieden voor boeren en tuinders, waaronder:

1. Verbeterde bodemgezondheid: Intercropping kan helpen de bodemvruchtbaarheid en -structuur te verbeteren door organische stof toe te voegen, erosie te verminderen en de diversiteit aan bodemmicro-organismen te vergroten.
2. Verhoogde gewasopbrengsten: Door intercropping-technieken te gebruiken, kunnen boeren hun totale gewasopbrengsten verhogen en het risico op mislukte oogsten als gevolg van plagen of ziekten verminderen. Vermindering van plagen en ziekten: Intercropping kan helpen de verspreiding van plagen en ziekten te verminderen door een diverser en veerkrachtiger landbouwsysteem te creëren. Verbeterde biodiversiteit: Intercropping kan helpen de biodiversiteit te verbeteren door leefgebied te bieden voor nuttige insecten, bestuivers en andere dieren in het wild. Verminderd waterverbruik: Intercropping kan helpen de hoeveelheid water die nodig is voor irrigatie te verminderen door gewassen te gebruiken die complementaire waterbehoeften hebben. Verhoogde veerkracht: Intercropping kan helpen de veerkracht van landbouwsystemen te vergroten door het risico op mislukte oogsten als gevolg van plagen, ziekten of omgevingsstressoren te verminderen. Over het geheel genomen is intercropping een waardevolle techniek om de bodemgezondheid te verbeteren, de gewasopbrengsten te verhogen en een meer divers en veerkrachtig landbouwsysteem. Door gebruik te maken van intercropping-technieken kunnen boeren en tuinders een duurzamer en productiever landbouwsysteem creëren dat zowel de mens als het milieu ten goede komt.