Introns: niet-coderende DNA-gebieden binnen genen

Introns zijn niet-coderende DNA-gebieden die zich in genen bevinden. Het zijn gebieden van het gen die voor geen enkel eiwit coderen en uit het RNA-transcript worden verwijderd voordat het uiteindelijke eiwitproduct wordt gemaakt. Introns worden doorgaans in het midden van een gen aangetroffen en worden geflankeerd door gebieden van het gen die coderen voor eiwitten, exons genaamd. Introns werden voor het eerst ontdekt in de jaren zeventig en sindsdien is hun functie het onderwerp geweest van veel onderzoek en debat. Sommige wetenschappers geloven dat introns mogelijk zijn geëvolueerd om een doel te dienen, zoals het reguleren van de expressie van genen of het verschaffen van een mechanisme voor genduplicatie. De exacte functie van introns is echter nog steeds niet goed begrepen. Introns worden uit het RNA-transcript verwijderd via een proces dat splicing wordt genoemd en dat plaatsvindt in de kern van eukaryotische cellen. Tijdens het splitsen worden de introns uit het RNA-transcript geknipt en worden de exons samengevoegd om een volwassen RNA-molecuul te vormen dat in eiwitten kan worden vertaald. Samenvattend zijn introns niet-coderende DNA-gebieden die worden aangetroffen in genen die zijn verwijderd uit het RNA-transcript tijdens splitsing. Hun functie is nog niet goed begrepen, maar ze kunnen een rol spelen bij het reguleren van genexpressie of het verschaffen van een mechanisme voor genduplicatie.