Inzicht in de betekenis van kaliefen in de islamitische geschiedenis

Een kalief (/ˈk
lɪf/; Arabisch: خليفة khalifah) is een titel voor de leider van de islamitische gemeenschap, traditioneel de politieke en religieuze opvolger van Mohammed. Het kalifaat is een regeringsvorm waarin de kalief zowel de hoogste uitvoerende macht als de spirituele leider van de moslimgemeenschap is. Het kalifaat werd oorspronkelijk opgericht in de beginjaren van de islam en werd in de 20e eeuw afgeschaft. Tijdens zijn bestaan was het kalifaat een grote macht in de islamitische wereld, waarbij de kalief fungeerde als de opperste leider van de Ummah (de mondiale moslimgemeenschap). De kalief was verantwoordelijk voor het in stand houden en handhaven van de islamitische wet, het oplossen van geschillen en het verdedigen van het geloof tegen bedreigingen van buitenaf. De titel van kalief is door de geschiedenis heen door verschillende moslimleiders gebruikt, maar wordt meestal geassocieerd met de vroege kaliefen, die de directe opvolgers van Mohammed en speelde een belangrijke rol bij het vormgeven van de vroege islamitische gemeenschap. Het kalifaat is in de moderne tijd nieuw leven ingeblazen door sommige moslimgroepen, die proberen het instituut te herstellen als een verenigende kracht voor de mondiale moslimgemeenschap.