Inzicht in de pre-antiekheid: de vroege stadia van de menselijke geschiedenis

Prehistorie verwijst naar de tijd voordat er geschreven documenten bestonden, dus het omvat de hele menselijke geschiedenis vóór de uitvinding van het schrift. Deze periode loopt van de opkomst van mensachtigen (vroege menselijke voorouders) tot de ontwikkeling van de eerste geschreven talen. De prehistorie is verdeeld in verschillende perioden, gebaseerd op belangrijke technologische en culturele ontwikkelingen. Pre-antiek is een term die wordt gebruikt om het vroegste deel van de prehistorie te beschrijven, vóór de opkomst van beschavingen en de ontwikkeling van complexe samenlevingen. Het omvat de tijd dat mensen nog jager-verzamelaars waren en in kleine, nomadische groepen leefden. Deze periode wordt gekenmerkt door het gebruik van stenen werktuigen en de afwezigheid van gevestigde landbouw of steden. De pre-antiek wordt vaak verder onderverdeeld in de perioden Paleolithicum (Oude Steentijd) en Mesolithicum (Middensteentijd), gebaseerd op het type stenen werktuig dat werd gebruikt. De paleolithische periode loopt van de opkomst van mensachtigen tot het einde van de laatste ijstijd, ongeveer 10.000 jaar geleden. De Mesolithische periode volgt op het einde van de ijstijd en duurt tot de ontwikkeling van de landbouw en de opkomst van beschavingen, ongeveer 5000 jaar geleden. Over het geheel genomen is pre-antiek een term die de vroege stadia van de menselijke geschiedenis belicht, vóór de ontwikkeling van complexe samenlevingen en geschreven verslagen. Het biedt belangrijke inzichten in de oorsprong van de menselijke cultuur, technologie en gedrag.