Inzicht in ontruimers in geheugenbeheer

Evictors zijn een soort geheugenbeheermechanisme dat in computersystemen wordt gebruikt om geheugen terug te winnen dat niet langer door het programma wordt gebruikt. Wanneer een programma geheugen vraagt aan het besturingssysteem, willigt het besturingssysteem het verzoek niet onmiddellijk in. In plaats daarvan wijst het het geheugen toe en markeert het als "vrij" in een datastructuur die een "vrije lijst" wordt genoemd. Het programma kan vervolgens het toegewezen geheugen gebruiken totdat het niet langer nodig is. Op dat moment kan het besturingssysteem het geheugen terugwinnen door het uit de vrije lijst te verwijderen en weer toe te voegen aan de pool met beschikbaar geheugen. Evictors worden gebruikt om geheugen te verwijderen uit de vrije lijst wanneer deze niet langer door het programma wordt gebruikt. Er zijn twee soorten uitzetters:

1. LRU (Least Recent Used) evictor: Dit type evictor verwijdert het geheugenblok dat het langst niet is gebruikt.
2. FIFO (First-In-First-Out) evictor: Dit type evictor verwijdert het geheugenblok dat als eerste is toegewezen. Het doel van het gebruik van evictors is het voorkomen van geheugenlekken, die kunnen optreden wanneer een programma geheugen toewijst, maar het niet vrijgeeft wanneer het is niet langer nodig. Door periodiek ongebruikt geheugen uit de vrije lijst te verwijderen, kan het besturingssysteem ervoor zorgen dat er altijd geheugen beschikbaar is voor nieuwe verzoeken en voorkomen dat het systeem onvoldoende geheugen heeft.