Irrationaliteit begrijpen: typen en voorbeelden

Irrationaliteit verwijst naar het gebruik van redeneringen of argumenten die niet gebaseerd zijn op feiten, bewijsmateriaal of logische principes. Het kan gaan om bedrieglijke redeneringen, valse of misleidende informatie, of een gebrek aan kritisch denkvermogen. Hier zijn enkele voorbeelden van irrationaliteiten: 1. Ad hominem-aanvallen: in plaats van het argument of de kwestie aan te pakken, valt u de persoon aan die het argument aanvoert of zijn of haar persoonlijke kenmerken. Straw man-argumenten: het verkeerd voorstellen of overdrijven van het argument van een tegenstander om het gemakkelijker te maken om aan te vallen of te verwerpen. Valse dichotomieën: slechts twee opties presenteren alsof ze de enige mogelijkheden zijn, terwijl er mogelijk andere alternatieven zijn. 4. Gladde hellingsfouten: ervan uitgaan dat één gebeurtenis onvermijdelijk tot een reeks negatieve gevolgen zal leiden zonder daarvoor bewijs te leveren. Een beroep doen op autoriteit: de mening van een autoriteitsfiguur gebruiken om een argument te ondersteunen zonder feitelijk bewijs of logische redenering te leveren. Overhaaste generalisaties: conclusies trekken op basis van onvoldoende of bevooroordeelde gegevens.
7. Circulair redeneren: Hetzelfde argument of dezelfde premisse gebruiken om een ander argument of premisse te ondersteunen, waardoor een circulaire logica ontstaat. Valse oorzaakdrogredenen: een oorzaak aan een gevolg toeschrijven zonder voldoende bewijs te leveren. Een beroep doen op emotie: emotionele oproepen gebruiken in plaats van logisch redeneren om een argument te ondersteunen.
10. Bevestigingsbias: het selectief zoeken naar informatie die iemands reeds bestaande overtuigingen bevestigt en het negeren of verwerpen van informatie die deze tegenspreekt. Het is belangrijk om je bewust te zijn van dit soort irrationaliteiten om argumenten kritisch te kunnen evalueren en weloverwogen beslissingen te kunnen nemen op basis van bewijs en logische redenering.