Kwashiorkor begrijpen: oorzaken, symptomen en behandelingsopties

Kwashiorkor is een vorm van ondervoeding die optreedt als er een tekort is aan voedingseiwitten. Het wordt het vaakst gezien bij kinderen en adolescenten, vooral in ontwikkelingslanden waar de toegang tot voedzaam voedsel beperkt kan zijn. Kwashiorkor wordt gekenmerkt door een aantal lichamelijke symptomen, waaronder: 1. Huidveranderingen: De huid kan droog en gerimpeld worden, met een karakteristieke "papierachtige" textuur.
2. Haarveranderingen: Het haar kan dun en broos worden en gemakkelijk uitvallen. 3. Spierverspilling: De spieren kunnen wegkwijnen, wat leidt tot een zwak en zwak uiterlijk. 4. Groeivertraging: Kinderen met kwashiorkor kunnen een vertraagde groei en ontwikkeling ervaren. Diarree: Kwashiorkor wordt vaak geassocieerd met diarree en andere gastro-intestinale problemen.
6. Verhoogd risico op infecties: Mensen met kwashiorkor kunnen vatbaarder zijn voor infecties vanwege hun verzwakte immuunsysteem. Mentale veranderingen: Kwashiorkor kan ook mentale veranderingen veroorzaken, zoals prikkelbaarheid, lethargie en een gebrek aan interesse in activiteiten.
8. Zwelling: De benen en buik kunnen opgezwollen raken als gevolg van vochtretentie.
9. Slechte wondgenezing: Mensen met kwashiorkor kunnen een slechte wondgenezing ervaren, wat tot verdere complicaties kan leiden. Verhoogd risico op overlijden: Als kwashiorkor onbehandeld blijft, kan het fataal zijn. Kwashiorkor wordt veroorzaakt door een tekort aan voedingseiwitten, wat essentieel is voor groei en ontwikkeling. Het kan worden veroorzaakt door een aantal factoren, waaronder armoede, voedselonzekerheid en slechte voeding. In sommige gevallen kan kwashiorkor het gevolg zijn van een specifieke medische aandoening, zoals de ziekte van Crohn of coeliakie, die het vermogen van het lichaam om voedingsstoffen te absorberen kan verstoren. De behandeling van kwashiorkor omvat doorgaans het aanpakken van de onderliggende oorzaak van de ondervoeding, zoals het verstrekken van toegang tot voedzaam voedsel en het aanpakken van eventuele onderliggende medische aandoeningen. In ernstige gevallen kan ziekenhuisopname noodzakelijk zijn om intraveneuze vloeistoffen en andere ondersteunende zorg te verlenen.