Luidruchtigheid begrijpen: definitie en voorbeelden
Luidruchtigheid is een zelfstandig naamwoord dat verwijst naar de kwaliteit van luid, luidruchtig zijn of aandacht vragen. Het kan ook verwijzen naar een toestand van grote commotie of lawaai. Voorbeeldzinnen:
1. De menigte was zo luidruchtig dat het moeilijk was de spreker te horen. De demonstranten schreeuwden om verandering en hun stem werd eindelijk gehoord door de regering. De kinderen schreeuwden om een ijsje na het eten, en hun ouders gaven toe aan hun eisen. Synoniemen van luidruchtigheid zijn luidheid, onstuimigheid, lawaai, commotie en tumult. Antoniemen kunnen stilte, kalmte en stilte zijn.
Ik vind dit leuk
Ik vind dit niet leuk
Een inhoudsfout melden
Gedeeld
