Niet-bedrevenheid in taal begrijpen

Geen-laborateness is een term die in de taalkunde wordt gebruikt om de mate te beschrijven waarin een woord of zinsnede niet is gemarkeerd met verbuigingsmorfologie, dat wil zeggen dat het geen achtervoegsels of uitgangen heeft die grammaticale informatie aangeven, zoals de tijd, hoofdlettergebruik of getal. Niet-ingewikkelde woorden en zinnen zijn doorgaans korter en fundamenteler van vorm dan uitgebreide, en ze missen vaak de onderscheidende grammaticale kenmerken die de ene grammaticale categorie van de andere onderscheiden. In het Engels is het woord 'run' bijvoorbeeld een niet-ingewikkelde werkwoordsvorm omdat het heeft geen verbuigingsuitgangen om de tijd, persoon of getal aan te duiden. Het werkwoord "ran" is daarentegen een uitgebreide vorm omdat het de -ed-uitgang heeft die de verleden tijd aangeeft. Op dezelfde manier is de zinsnede "de kat" niet uitgewerkt omdat deze geen verbuigingsuitgangen heeft, terwijl de uitdrukking "de katten" uitgebreid is omdat deze de uitgang -s heeft die het meervoud aangeeft. Niet-bewerkbaarheid wordt vaak gebruikt als contrast met uitgebreide taal , die wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van inflectionele morfologie en een grotere mate van grammaticale complexiteit. Geen uitgebreide taal wordt doorgaans gebruikt in informele contexten, zoals gesprekken, terwijl uitgebreide taal vaker wordt gebruikt in formele contexten, zoals schrijven.