Nucleoalbuminurie begrijpen: oorzaken, diagnose en behandelingsopties

Nucleoalbuminurie is een aandoening waarbij er een overmatige hoeveelheid kernhoudende rode bloedcellen (NRBC's) in de urine aanwezig is. NRBC's zijn onrijpe rode bloedcellen die nog geen cytoplasmatische rijping hebben ondergaan en worden meestal aangetroffen in het perifere bloed van pasgeborenen en kinderen. De aanwezigheid van NRBC’s in de urine kan een teken zijn van verschillende onderliggende aandoeningen, zoals een nierziekte, hemolytische anemie of beenmergaandoeningen. NRBC's en andere abnormale cellen of stoffen. De testresultaten worden gewoonlijk geïnterpreteerd in combinatie met andere diagnostische tests, zoals een volledig bloedbeeld (CBC) en een telling van reticulocyten, om de onderliggende oorzaak van de aandoening te bepalen. De behandeling van nucleoalbuminurie hangt af van de onderliggende oorzaak van de aandoening. In gevallen van nierziekte kan de behandeling bestaan uit medicijnen om de hoge bloeddruk onder controle te houden, proteïnurie te verminderen of het immuunsysteem te onderdrukken. In gevallen van hemolytische anemie kan de behandeling bloedtransfusies en medicijnen omvatten om de productie van rode bloedcellen te verminderen. Bij beenmergaandoeningen kan de behandeling bestaan uit chemotherapie of beenmergtransplantatie. In sommige gevallen kan nucleoalbuminurie een teken zijn van een ernstiger onderliggende aandoening die onmiddellijke medische aandacht vereist. Het is belangrijk om een arts te raadplegen als u vermoedt dat u of uw kind mogelijk nucleoalbuminurie heeft. Zij kunnen de nodige tests uitvoeren en een passende behandeling bieden.