Onderzoek naar kunst na overlijden: innovatieve manieren om te herinneren en te rouwen
De term ‘post-overlijdensbericht’ wordt gebruikt om een reeks hedendaagse kunstpraktijken te beschrijven die zich op innovatieve en vaak oneerbiedige manieren bezighouden met het thema dood en rouw. Deze praktijken kunnen gepaard gaan met het gebruik van onconventionele materialen of vormen, zoals performance, video of sociale media, om de complexe emoties en ervaringen die met verlies gepaard gaan te onderzoeken. Speelsheid en oneerbiedigheid: Veel kunstenaars na overlijden gebruiken humor en speelsheid om traditionele opvattingen over rouw en dood uit te dagen, waarbij ze vaak elementen uit de popcultuur of kitsch in hun werk integreren. Verkenning van de digitale wereld: Met de opkomst van sociale media en andere online platforms gaat kunst na overlijden vaak in op de digitale wereld, waarbij deze ruimtes worden gebruikt om nieuwe vormen van herdenking en rouw te creëren. Focus op de levenden: Terwijl traditionele overlijdensberichten zich primair richten op de overledene, verschuift de post-overlijdenskunst vaak de focus naar de levenden, waarbij de emotionele en psychologische impact van verlies op degenen die achterblijven wordt onderzocht. Experimenteren met vorm en medium: Kunstenaars na een overlijdensadvertentie kunnen een breed scala aan materialen en vormen gebruiken, van schilderkunst en beeldhouwkunst tot performance en video, om werken te creëren die de traditionele opvattingen over hoe een overlijdensbericht eruit zou moeten zien, uitdagen. Kruispunt met andere kunstvormen: Post-overlijdenskunst kruist vaak met andere kunstvormen, zoals performancekunst, installatiekunst en conceptuele kunst, om multidisciplinaire werken te creëren die de complexiteit van de dood en rouw onderzoeken. Enkele voorbeelden van post-overlijdenskunst zijn onder meer :
1. "The Obituary Project" van kunstenaar en schrijver Miranda July, waarin mensen werden uitgenodigd hun eigen overlijdensberichten te schrijven en deze online te delen.
2. 'Death Becomes Her', een performancestuk van kunstenaar Coco Fusco dat het snijvlak van dood, geslacht en identiteit onderzoekt. 'The Mourning After', een video-installatie van kunstenaar Catherine S. Lee die humor en ironie gebruikt om de emotionele nasleep van verlies te onderzoeken. 'The Memorial Project', een op sociale media gebaseerd kunstproject van kunstenaar Jonah Samson dat mensen uitnodigt om digitale gedenktekens te maken voor hun dierbaren. 'The Dead Are Not Dead', een performancestuk van kunstenaar en schrijver David Byrne dat het idee van het hiernamaals verkent door middel van muziek, dans en beeldende kunst.