Onthulling van de Trionychoïde: een zeldzame gefossiliseerde schelp uit het Cenozoïcum

Trionychoid is een soort gefossiliseerde schelp die behoort tot de uitgestorven soort Trionyx, een grote zoetwaterschildpad die leefde tijdens de tijdperken van het Eoceen en het Oligoceen, ongeveer 50-25 miljoen jaar geleden. De schelpen van deze schildpadden werden in veel delen van Europa, Azië en Noord-Amerika gevonden. Trionychoïde schelpen worden gekenmerkt door hun kenmerkende driedelige structuur, die bestaat uit een schild (het dorsale of bovenste deel van de schaal), een plastron (het ventrale of onderste deel van de schaal) en een brug die de twee verbindt. Het schild is typisch breed en vlak, met een centrale kiel die door het midden loopt. Het plastron is kleiner en ronder, met een paar laterale uitsteeksels die "scutes" worden genoemd en die aan beide kanten uitsteken. Trionychoïde schelpen worden vaak aangetroffen in sedimentaire afzettingen, zoals klei en zandsteen, en ze kunnen behoorlijk groot zijn, met enkele exemplaren met lengtes van meer dan 2 meter (6 voet). Ze worden door fossielenverzamelaars gewaardeerd vanwege hun omvang en zeldzaamheid, en ze kunnen waardevolle informatie verschaffen over de evolutie en diversiteit van schildpadden tijdens het Cenozoïcum.