Ontrouw begrijpen: definitie, voorbeelden en gevolgen
Ontrouw betekent dat je niet trouw of loyaal bent aan iemand of iets. Het kan verwijzen naar acties of gedragingen die het vertrouwen van een andere persoon, groep of organisatie verraden. Ontrouw kan vele vormen aannemen, zoals het breken van beloften, liegen, bedriegen of het nalaten van iemands plichten en verantwoordelijkheden. In relaties kan ontrouw bijzonder schadelijk zijn en leiden tot gevoelens van verraad, wantrouwen en zelfs het verbreken van de relatie. Synoniemen voor ontrouw zijn onder meer ontrouw, ontrouw, verraderlijk, bedrieglijk en onoprecht. Deze woorden brengen allemaal het idee over van oneerlijk of onbetrouwbaar zijn, en kunnen worden gebruikt om acties of gedragingen te beschrijven die niet loyaal of trouw zijn. Antoniemen voor ontrouw zijn onder meer loyaal, trouw, betrouwbaar, betrouwbaar en toegewijd. Deze woorden brengen allemaal het idee over van betrouwbaar zijn en trouw aan iemands verplichtingen en verantwoordelijkheden, en kunnen worden gebruikt om acties of gedragingen te beschrijven die consistent zijn met deze kwaliteiten.