Paralogismen begrijpen: een gids voor het identificeren van logische denkfouten

Een paralogisme is een logische denkfout waarbij een conclusie wordt getrokken op basis van premissen die niet voldoende zijn om deze te ondersteunen. Met andere woorden, het argument is gebaseerd op ongeldige of gebrekkige redeneringen. De term 'paralogisme' is afgeleid van de Griekse woorden 'para' (wat 'naast' of 'naast' betekent) en 'logos' (wat 'reden' of 'argument' betekent). "). Het werd voor het eerst gebruikt door de filosoof en logicus Gottlob Frege aan het einde van de 19e eeuw om een soort misvatting te beschrijven waarbij een conclusie wordt getrokken die niet wordt gerechtvaardigd door het beschikbare bewijsmateriaal. Hier zijn enkele voorbeelden van paralogismen: 1. "Ik heb altijd geloofd dat de lucht blauw is, daarom moet de lucht blauw zijn." Dit argument is een paralogisme omdat het ervan uitgaat dat overtuigingen altijd gebaseerd zijn op bewijsmateriaal, terwijl ze in feite gebaseerd kunnen zijn op vele andere factoren, zoals gewoonte, traditie of persoonlijke voorkeur. "Als ik de loterij zou winnen, zou ik gelukkig zijn, daarom moet ik de loterij winnen." Dit argument is een paralogisme omdat het ervan uitgaat dat geluk uitsluitend afhankelijk is van het winnen van de loterij, terwijl er in feite veel andere factoren zijn die kunnen bijdragen aan geluk. "Ik heb nog nooit een geest gezien, daarom bestaan er geen geesten." Dit argument is een paralogisme omdat het ervan uitgaat dat het gebrek aan bewijs voor het bestaan van iets het bewijs is dat het niet bestaat, terwijl er in feite veel andere redenen kunnen zijn waarom er geen bewijs is gevonden. In elk van deze voorbeelden is de conclusie niet logisch ondersteund door het pand. De eerste premisse kan waar zijn, maar de tweede premisse is gebaseerd op een onuitgesproken veronderstelling of een logische denkfout, die de geldigheid van het argument als geheel ondermijnt.