Pleroma begrijpen: een gids voor de betekenis en betekenis ervan

Pleroma (meervoud: plera) is een term die in verschillende filosofische en religieuze tradities wordt gebruikt om de volheid of totaliteit van het zijn te beschrijven. Het woord is afgeleid van de Griekse woorden ‘plein’, wat ‘vol’ betekent, en ‘hema’, wat ‘dat wat gevuld’ betekent. In de christelijke theologie verwijst pleroma naar de volledige en volmaakte staat van Gods koninkrijk, waarin alle dingen vervuld en vervuld zijn. verzoend. Het wordt vaak geassocieerd met het eschatologische tijdperk van perfectie en verlossing. In het gnosticisme wordt pleroma gebruikt om het goddelijke rijk of de totaliteit van alle goddelijke wezens en emanaties te beschrijven. In deze context wordt het gezien als de bron van al het bestaan en de ultieme realiteit voorbij de materiële wereld. In de Jungiaanse psychologie verwijst pleroma naar het collectieve onbewuste, het reservoir van archetypen en herinneringen die alle mensen gemeen hebben en de totaliteit van de menselijke wezens vertegenwoordigen. menselijke ervaring. Over het geheel genomen benadrukt het concept van pleroma het idee van volheid, volledigheid en totaliteit, en wordt het vaak geassocieerd met het idee van perfectie of de ultieme realiteit.