Postlapsarian begrijpen: de toestand van de mensheid na de val

Postlapsarian is een term die in de theologie en filosofie wordt gebruikt om de toestand van de mensheid te beschrijven na de val van Adam en Eva in de Hof van Eden, zoals beschreven in het boek Genesis. De term is afgeleid van de Latijnse woorden "post" (wat "na" betekent) en "lapsus" (wat "val" betekent), en verwijst naar het idee dat de mensheid is gevallen van een staat van oorspronkelijke onschuld en zuiverheid naar een staat van zonde. en corruptie. In deze zin kan postlapsarisme worden gebruikt om de menselijke conditie te beschrijven als een toestand van morele verdorvenheid en geestelijk verval, die wordt gezien als een resultaat van de val van Adam en Eva. Dit concept staat centraal in veel religieuze tradities, waaronder het christendom, het jodendom en de islam, en wordt vaak gebruikt om de aard van de menselijke zondigheid en de noodzaak van verlossing uit te leggen. Naast de religieuze betekenis ervan wordt de term postlapsarian ook gebruikt in filosofische en literaire contexten om het idee te beschrijven dat mensen inherent gebrekkig zijn en vatbaar voor fouten en corruptie. Dit concept is onderzocht in literaire werken zoals John Miltons "Paradise Lost" en T.S. Eliot's 'The Waste Land', onder andere.